-
1 uciszyć się
-
2 uciszyć\ się
сов. утихнуть, затихнуть, успокоиться+ -
3 uciszyć się
[учішичь шіê]v.dk -
4 uciszyć się
утишитися, утихомиритися; заспокоїтися -
5 uciszyć
uciszyło się es wurde still -
6 ściszyć się
-
7 ściszyć\ się
сов. притихнуть, утихнуть -
8 uciszać
impf ⇒ uciszyć* * *(-am, -asz); perf; -yć; vt* * *ipf.uciszyć pf. silence, hush; (ból, rozpacz) suppress; uciszyć kogoś spojrzeniem stare sb into silence.ipf.uciszyć się pf.2. (= uspokajać się) (o morzu, wietrze) calm down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uciszać
-
9 uspok|oić
pf — uspok|ajać impf Ⅰ vt 1. (przywrócić spokój) to calm, to reassure- uspokoić roztrzęsione nerwy to calm a. steady one’s tense nerves- „to tylko wiatr” – uspokajał ‘it’s only the wind,’ he said reassuringly- uspokoić sumienie to salve one’s conscience- może dać mu coś na uspokojenie? maybe I should give him a sedative- uspokoić kołatanie serca to calm one’s heart(beat)2. (uciszyć) to quieten (down) GB, to quiet (down) US [dzieci, klasę, kibiców]- przewodniczący próbował uspokoić zebranych the chair tried to quieten the assemblyⅡ uspokoić się — uspokajać się 1. (odzyskać spokój) to calm (oneself) down, to cool down- proszę cię, uspokój się i przestań się dąsać please calm down and stop sulking- uspokoiła się pod wpływem leków the medication calmed her down2. (uciszyć się) [dzieci, klasa] to quieten (down) GB, to quiet (down) US- wiatr się powoli uspokajał the wind was gradually dropping- krzyki uspokoiły się nad ranem the screams quietened down in the morning- w mieście trochę się uspokoiło things had calmed down a little in the city- chyba się już uspokaja na dworze the weather seems to be clearing upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uspok|oić
-
10 shut up
1. vi ( inf)uciszyć się ( perf), zamknąć się ( perf) (inf)2. vt* * *1) (to (cause to) stop speaking: Tell them to shut up!; That'll shut him up!) zamykać się2) (to close and lock: It's time to shut up the shop.) pozamykać -
11 ucisz|yć
pf — ucisz|ać impf Ⅰ vt 1. (uspokoić) to hush (up); to shush pot. [dziecko]; to silence [hałas, krzyki, tłum] 2. książk., przen. (opanować, zagłuszyć) to silence [sumienie]; to still [głos rozsądku]; to soothe [ból, rozpacz]; to choke off [protest]- uciszyć plotki to lay rumours to rest3. pot. (zastraszyć) to silence [opozycję]; to still [krytyka]; to gag [dziennikarza, prasę] Ⅱ uciszyć się — uciszać się 1. (zamilknąć) [osoba, ptaki] to become a. grow a. fall silent; [dzieci] to quiet (down); to pipe down pot.; (ustać) [hałas, wrzawa] to die down 2. przen. (uspokoić się) [sztorm, wiatr] to moderate, to die down; [morze] to calm down, to grow calmThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucisz|yć
-
12 ucichnąć
глаг.• заглохнуть• затихнуть• притихнуть• стихнуть• успокаивать• успокоить• утихнуть* * *сов. утихнуть, затихнуть, умолкнуть+uciszyć się, umilknąć
* * *сов.ути́хнуть, зати́хнуть, умо́лкнутьSyn: -
13 ucichnąć
* * *pf.-ij1. (= uciszyć się) ( o człowieku) fall silent; ( o bólu) subside; ( o hałasie) die away; w pokoju nagle ucichło suddenly the room fell silent.2. (= uspokoić się) die down; (o burzy, pogłoskach, skandalu) blow over.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucichnąć
-
14 hush
-
15 втишитися
wtyszytysjaдієсл. -
16 мовчати
-
17 quieten
['kwaɪətn] 1. vi ( BRIT)(also: quieten down) ( grow calm) uspokajać się (uspokoić się perf); ( grow silent) cichnąć, ucichać (ucichnąć perf)2. vt* * *1) ((often with down) to make or become quiet: I expect you to quieten down when I come into the classroom.) uspokoić (się)2) (to remove or lessen (a person's fears, doubts etc).) uciszyć -
18 uspokajać uspokaj·ać
-am, -asz; pf uspokoić1. vt2) (= uciszyć) to quieten BRIT lub quiet US (down)3) (= przestać się denerwować) to calm (down)2. uspokajać się vr1) to calm down2) (= uciszyć) to quieten BRIT, to quiet US3) [o wichurze] to calm, to subside -
19 uciszać
uciszyło się es wurde still -
20 lay
[leɪ] 1. pt, pp laid, pt of lie 2. adj ( REL)świecki; ( not expert)3. vtlay person — laik m
( put) kłaść (położyć perf); table nakrywać (nakryć perf), nakrywać (nakryć perf) do +gen; plans układać (ułożyć perf); trap zastawiać (zastawić perf); egg insect, frog składać (złożyć perf); bird znosić (znieść perf)to lay facts/proposals before sb — przedstawiać (przedstawić perf) komuś fakty/propozycje
she reads anything she can lay her hands on — czyta wszystko, co wpadnie jej w ręce
to get laid (inf!) — przelecieć ( perf) kogoś (inf!)
Phrasal Verbs:- lay by- lay down- lay in- lay into- lay off- lay on- lay out- lay up* * *I 1. [lei] past tense, past participle - laid; verb1) (to place, set or put (down), often carefully: She laid the clothes in a drawer / on a chair; He laid down his pencil; She laid her report before the committee.) położyć, przedłożyć2) (to place in a lying position: She laid the baby on his back.) położyć3) (to put in order or arrange: She went to lay the table for dinner; to lay one's plans / a trap.) nakryć, układać, zastawić4) (to flatten: The animal laid back its ears; The wind laid the corn flat.) położyć5) (to cause to disappear or become quiet: to lay a ghost / doubts.) uciszyć6) ((of a bird) to produce (eggs): The hen laid four eggs; My hens are laying well.) złożyć, nieść się7) (to bet: I'll lay five pounds that you don't succeed.) stawiać•- layer2. verb(to put, cut or arrange in layers: She had her hair layered by the hairdresser.) ułożyć warstwami- layabout- lay-by
- layout
- laid up
- lay aside
- lay bare
- lay by
- lay down
- lay one's hands on
- lay hands on
- lay in
- lay low
- lay off
- lay on
- lay out
- lay up
- lay waste II see lie II III [lei] adjective1) (not a member of the clergy: lay preachers.) świecki2) (not an expert or a professional (in a particular subject): Doctors tend to use words that lay people don't understand.) nie wtajemniczony•- laymanIV [lei] noun(an epic poem.) ballada
- 1
- 2
См. также в других словарях:
uciszać się – uciszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} milknąć, wyciszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy na salę wszedł prezes, wszyscy się uciszyli. Wyjący pies wreszcie się uciszył. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciszyć — dk VIb, uciszyćszę, uciszyćszysz, ucisz, uciszyćszył, uciszyćszony uciszać ndk I, uciszyćam, uciszyćasz, uciszyćają, uciszyćaj, uciszyćał, uciszyćany «uczynić cichym, sprawić, że ktoś milknie, że coś cichnie, milknie; nakłonić do milczenia;… … Słownik języka polskiego
uspokoić — dk VIa, uspokoićoję, uspokoićisz, uspokój, uspokoićił, uspokoićojony uspokajać ndk I, uspokoićam, uspokoićasz, uspokoićają, uspokoićaj, uspokoićał, uspokoićany 1. «skłonić, zmusić do ciszy, do milczenia, przywrócić spokój, wprowadzić ład,… … Słownik języka polskiego
ucichnąć — dk Vc, ucichnąćnę, ucichnąćniesz, ucichnąćnij, ucichnąćnął a. ucichł, ucichnąćnąwszy a. ucichłszy rzad. ucichać ndk I, ucichnąćam, ucichnąćasz, ucichnąćają, ucichnąćaj, ucichnąćał 1. «stać się cichszym, mniej słyszalnym; przestać być słyszalnym,… … Słownik języka polskiego
przycichnąć — dk Vc, przycichnąćnę, przycichnąćniesz, przycichnąćnij, przycichnąćcichł, a. przycichnąćnął, przycichnąćchła, przycichnąćchli, przycichnąćnąwszy a. przycichnąćchłszy przycichać ndk I, przycichnąćam, przycichnąćasz, przycichnąćaj, przycichnąćał… … Słownik języka polskiego
zmilknąć — dk Vc, zmilknąćnę, zmilknąćniesz, zmilknąćnij, zmilkł a. zmilknąćnął, zmilknąćkła, zmilknąćkli książk. «przestać mówić; ścichnąć, uciszyć się» Zmilkły dźwięki muzyki … Słownik języka polskiego
rozgwar — m IV, D. u, Ms. rozgwararze, blm książk. «gwar rozlegający się wokół; wrzawa, hałas, zgiełk» Rozgwar na dziedzińcu szkolnym. Stłumić, uciszyć rozgwar … Słownik języka polskiego
zatkać [zamknąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę [pysk] {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmusić kogoś do milczenia; uciszyć kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatkajcie mu pysk (gębę), bo mu coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień